"Selam dert anası. Ben evli iki çocuk sahibi bir bayanım. Bir oğlum bir kızım var. Kızım daha 8 aylık bebek. Oğlum 5 yaşında. Benim derdim oğlumun yemek seçmesi. Kardeşini çok kıskanıyo ve o doğduğundan beri çok yemek seçmeye başladı. Hele sebzeleri hiç yemiyo. Her sofra vakti savaş gibi geçiyo bizde. Sonra elimde yemek tabağıyla bütün gün peşinde dolanıyorum yeterki tek bi lokma yesin diye. İnatlaşıyor benimle. Çok iştahsız. Hatta sebzeleri süsleyip, hoşuna gidicek şekillerde hazırlıyorum. Onları biraz yiyo anca. Ne yapsamda oğlum yemek seçmesin ve sebze yesin. Varmı bi fikriniz."

  Merhaba sevgili dertli annemiz. Boşuna dememişler "Ana gibi yar, bağdat gibi diyar olmaz." diye... Bak sen şu ufaklığın yaptığına. Demek yemek seçiyor ve sebzeleri birçok yaşıtı gibi o da sevmiyor. Kardeşini kıskandığına da değinmişsiniz zaten. Bunlar oğlunuzun yaş gurubu için son derece normal davranışlar aslında. 
  
  Sizin için bazı tavsiyelerim olacak ama önce isterseniz oğlunuzun bu durumu için bir uzman doktordan yardım isteyin. Anlattığınız kadarıyla bu durumda inatlaşma ve kıskançlık var. Fakat bunun yanında iştahsızlık, bazen vücuttaki başka sorunlara bağlı olarak ortaya çıkabilir. Doktorunuz, oğlunuz için gereken tetkikleri yaptıktan sonra belki onun için iştah şurupları veya vitaminler vermeyi uygun görecektir.

  Dert Anası'nın tavsiyelerine gelince, yemek yemeyen bir çocuk anneler için gerçekten de üzüntü verir. Aşağıdaki görsele bakın. Sizin oğlunuz da tabağın içinde sanki salata değil de elf kulağı varmış gibi bakıyorsa, işiniz iş valla. 😁😁😁 Ama üzülmeyin, şu surat ifadesini kalpli mutluluk emojilerine çevirecek yöntemler bulabiliriz.  

  Efendim annelerin bu konuda yaptığı en büyük hata, çocuğun arkasından elinde tabakla koşmaktır. Siz onun arkasından tabakla koştukça, sizin afacan aslında bununla içten içe nasıl eğleniyor bir bilseniz! Bu durum artık onun için klasik bir kovalamaca oyunundan ibaret. Bu nedenle, artık onu elinizde yemek tabağıyla kovalamaktan vazgeçin. Ve onunla inatlaşmayı bir kenara bırakın. Çünkü çocuklar bu yaşlarda, büyüdüklerini kanıtlamak için annelerle inatlaşmayı çok severler. Siz inatlaşmayı sürdürdükçe, o size istediğini yaptırmak için ağlama krizlerine girecek, hatta sağı solu yıkıp dökmeye varan tepkilere başvuracaktır. Bunların yaşanmasına inanın ki, hiç gerek yok. 

  


   Onunla inatlaşmayın dedim ama bu, kesinlikle sürekli istediği, sağlıksız şeyleri yemesine izin verin de, kötü bir beslenme düzeni olsun demek değil. Örneğin, sofraya oturdunuz diyelim ki, Sofrada onun sevmediği bir yiyecek olsun. Oğlunuz burun kıvırdı ve yemek istemiyor. Onunla hiç inatlaşmadan, yemeye zorlamadan sofradan kalkmasına izin verin. Bırakın oyun mu oynuyor, çizgi film mi izliyor, istediğini yapsın. Bu esnada siz, hiçbir şey olmamış gibi kendi yemeğinizi yiyin. Ve sofrayı toplarken de oğlunuzun yemeden bıraktığı tabağı aynen kaldırın. Çünkü birkaç saat sonra o tabakla mucizeler yaratacaksınız. ☺




  
 Bu esnada oğlunuz oyun oynarken veya çizgi film izlerken kesinlikle meyve, kuru yemiş türünden şeyleri yemesine izin vermeyin. Aradan birkaç saat geçince açlık canına tak edecek ve size acıktığını söyleyecek. İşte o zaman, o sakladığınız tabağı aynen oğlunuza takdim edin. Başka bir şeyler yemek istediğini söylerse, ona alternatif sunmayın. Sunmayın ki, o tabağı bitirsin. Yine mi burun kıvırdı? Bırakın bir iki saat daha oyun oynasın. Emin olun ki tabağı önüne üçüncü kez koyduğunuzda, seçme şansı olmadığından o yemeği bitirecektir.

 Şimdi bu bahsettiklerim size, biraz acımasız gelebilir. Anlıyorum, ana yüreği böyle bir şey. Ancak çocuğunuzun sağlıksız bir beslenme alışkanlığı olması, sırf bu nedenle bağışıklık sisteminin zayıflaması, sürekli hasta olması, daha büyük bir acımasızlık olacaktır. Bu yüzden bırakın birkaç saat aç kalsın, çocuktur acıkır ve eninde sonunda o yemeği yer. Üstelik o kadar acıkınca, yediği o yemeğin aslında yenilmeyecek kadar kötü olmadığını da kendi gözleriyle görmüş olacaktır. 




  Gelelim sebzeleri süsleme işine. İyi güzel tabii, çocuklar böyle şeyleri ilgiyle karşılar ama bu kesin bir çözüm değildir. Çünkü siz ona süslü sebze tabakları yaptıkça, oğlunuz sizden her yemekte mucizeler bekleyecek, bunu elde edemediği zaman yine inatlaşma başlayacaktır. 

  Yani bir süre sonra kerevizin tepesine maytap dikmek, kabağın bağrına ışın kılıcı niyetine havuç saplamak, patlıcandan kol bacak çıkartıp, sürrealist sanat konusunda Salvador Dali'ye rahmet okutmak durumunda kalmak istemezsiniz değil mi?😆 Zira bu iş devam ettikçe, siz sebzeleri saçınıza takıp, aşağıdaki görseldeki gibi dolaşsanız da oğlunuz yine bir bahane bulup yemek istemeyecektir. 😆😆😆




  Bunun yerine oğlunuzun sebzeleri sevmesi için başka yöntemler önerebilirim size. Mesela şu beşamel sos ve kaşarın değip de güzelleştirmediği hiçbir şey yoktur. Sebzeleri fırında beşamel sos ve kaşarla hazırlayarak, oğlunuzun beğenmesini sağlayabilirsiniz. Kereviz sevmiyorsa, kerevizi patates ile terbiyeli pişirmek çözüm olabilir. Çocuklar bu durumda genellikle kerevizi daha severek yiyebiliyor. 





  Bir de buharda pişirdiğiniz sebzeleri, çocuğunuzun bazı soslara batırıp yemesini sağlayabilirsiniz. Çocuklar domatesli, soğan, biber gibi malzemelerle hazırlanan dip sosları çok severler. Hatta yoğurtlu soslar da kullanabilirsiniz. Bu şekilde sebzeler ona daha sevimli görünecektir.




  Bir diğer detay da yemek yaparken, oğlunuzun size ufak yardımlarda bulunmasını sağlamak olabilir. Bir sebze yemeği pişirecekseniz, buzdolabından sebzeleri çıkarıp, yıkanmasına yardım edebilir. Sofranın hazırlanması için ufak katkılar sağlayabilir. Bu sayede pişen yemekte kendi emeğinin olduğunu düşünebilir ve yemeği daha çok severek yiyebilir.





  Bu arada yemek tarifi demişken, eğer oğlunuzun beğeneceği, daha renkli ve profesyonel tariflere ihtiyacınız varsa, benim de bizzat tariflerini uyguladığım ve başarılı bulduğum https://aysece42.blogspot.com/ adresinden yardım alabilirsiniz. Burada yalnızca oğlunuz için değil, henüz bir bebek olan kızınız için de sağlıklı ve leziz tarifleri bulabilirsiniz. Ayrıca küçük afacan sebzeleri afiyetle yemeye başladığında, ona ödül olarak hazırlayabileceğiniz nefis tatlı tarifleri de  bu blogda mevcut. 

  Şimdilik benim önerilerim bu kadar dertli dostum. Kendinize, oğlunuza ve minik bebeğinize iyi bakın. Sevgiyle kalın. 

  Sevgili dostlar, eğer sizler de benzer konulardan dertliyseniz, konu hakkındaki görüşlerinizi yorumlardan bize iletebilirsiniz. Bizi sosyal medyadan da takip etmeyi unutmayın. Hoşçakalın.



  Dertli dostum’u şu hesaplardan takip edebilirsiniz: Facebook - Twitter - Google+ – Instagram