Herkese merhaba. Bir mim etkinliğinde daha mimlendik. Bu kez mim sorularımız Can Uzunyol tarafından başlatıldı. Ve bizi Edischar mimledi. Ancak aynı etkinlikte iki kez mimlenmişiz.  Bi Çaylak tarafından da aynı mim etkinliğine davet edildik. Kendilerinin mim sorularına verdikleri cevapları kaçıranlar varsa, linkleri tıklayarak okuyabilir. 
 Efendim biz genelde mim sorularını iki kişilik cevaplarız. Ama bu kez Aso'cuğumum başı hayli kalabalık olduğundan blogla ilgilenecek zamanı fazla yok. Bu nedenle bu etkinlikte ben tek başımayım. Öyleyse lafı uzatmayayım da soruları hemen cevaplamaya başlayayım. 

  1.Yaşınız 60-65'e geldiğinde yaşamak istediğiniz yer?
     Ben oldum olası kalabalıktan, insanların yoğun olduğu yerlerden nefret ederim. Dolayısıyla tercihim hep sessiz sakin, doğa ile iç içe olabileceğim yerlerden yana olur. Şöyle bir okyanus kıyısında, denize nazır martıların ve dalgaların sesini dinleyebileceğim müstakil bir ev fena olmaz diye düşünüyorum. Hani şöyle California sahillerinde falan 😊 Fazla abarttım galiba California derken amma velakin olsa fena mı olur. Hatta eğer olacaksa lütfen 65 yaşımı beklemeden olsun değil mi ama. 😆 Aşağıya da bir görsel bırakayım madem. Şöyle yattığın yerden okyanusu seyredeceğin bir ev olsa ne güzel olmaz mı 😆




2-Hedefiniz var mı varsa neler?
   Bu soruya zaten bir önceki mim etkinliğinde cevap vermiştim. Şu sıralar hedefim kitabımı bastırmak. Bunun için kitapta yeni düzenlemeler yapıyorum. 

3-Blogger'la nasıl tanıştınız?
   Blogger'la Aso'cuğum ile birlikte bloğu açarken tanıştık elbette. Yaklaşık 1 yıl oluyor. Hangi platformda blog açarsak iyi olur diye araştırırken blogger'ı keşfettik. Kullanımı oldukça kolay ve ücretsiz bir platform olması işimize geldi. Ancak Blogger'ın temalarında sorun var. Çok basit ve kötü görünümlü temalar var maalesef. Daha güzel temalar yapsa fena olmaz tabii ama bu sorunu Aso'cuğum başka bir tema kullanarak aştı. Bizde işin teknik kısmında Aso var. O konular ondan soruluyor. 😊




4-Gurur duyduğunuz başarılarınız varsa nelerdir?
     Galiba ben böyle fazla fazla gururlanmayı sevmiyorum kendimle. Eğer varsa başkaları benim yerime gurur duysun benim başarılarımla diyelim ve bu soruyu pas geçelim. 😆

5-Boş vakitlerinizde neler yapıyorsunuz?
   Bu soruya da zaten bir önceki mimde cevap vermiştik. Yabancı dizi izlemek en büyük merakımdır. Kitap okurum. Bazen de oyunlara takılırım. Daha detaylı cevap bir önceki mimde var zaten. 
  
   Sorularımızı cevapladık. Şimdi sıra kimleri mimleyeceğimize geldi. Bu konu gerçekten sorun oluyor bloggerlar arasında. Bazı arkadaşlar konseptleri gereği mim etkinliklerine katılmayı tercih etmiyorlar. Ve bilmeden mimlemiş olunca kendimi kötü hissediyorum açıkçası. 
  Bu sefer işimi sağlama alayım dedim ve mim etkinliklerini ennnn ennn çok seven blogger dostumuz Engin Çilekçi yi mimleyeyim dedim. 😆 Eminim bu paylaşımımı görünce hayırla yad edecek beni kendileri 😆😆
  İkinci olarak uzun zamandır başından aksilikler eksik olmadı Facebok hesabıyla falan sorun yaşadı derken bizlerden uzak kaldı sevgili Erkan Çakırlar Eğer yatırım yapmak ve işle ilgili sorunlarınız ve sorularınız olursa, hiç dert anasına müracaat etmeyin anacığım zira kelin ilacı olsa başına sürer. 😅 Bu işin piri Erhan bey. Kendisine danışabilirsiniz. Mim ellerinizden öper Erhan Bey. 😆
  Adettendir en az üç kişiyi mimleyelim ki mim etkinliği daha çok blogda cevaplansın. Blogger dostumuz Rehitu yakın zamanlarda tanıştık sayılır kendisiyle. Çok keyifli paylaşımları var bloğunda. Bu mim sorularını da aynı keyifle cevaplar diye düşündüm. 
  Şimdilik benden bu kadar. Kendinize çok iyi bakın. Hoşçakalın. 


Dertli dostum’u şu hesaplardan takip edebilirsiniz: Facebook - Twitter - Instagram

"Sevgili dert anası bir soru da ben sorayım sana. Benim 12 yaşında bir oğlum  
ve ondan iki yaş küçük bir kızım var. İkisi de okulu hiç sevmiyor. Okulun  
tatile girdiği gün onların bayramı oldu. Nasıl sevindiler okuldan kurtulduk  
diye. Geçen senenin okul kitaplarını bile hemen geri dönüşüme attılar  
inanır mısın nasıl sevinçliydiler bu lanet şeylerden kurtulduk görmek  
istemiyoruz bunları artık falan dediler. Şaşırdım bu hallerine. Aslında  
dersleri kötü değil ikiside teşekkür getirdi. Fakat okula gitmek zulüm  
geliyor onlara. Her sabah mücadele veriyoruz kalkmaları için  
eşimle. Bizede zulüm oluyor yani Komşuların çocukları güle oynaya gidiyor  
okula bizimkiler uğraştırıyor bizi.  Şimdi bu zulüm yine başlayacak malum  
okul açılıyor. Ve bizim çocuklar son birkaç gündür bunalıma girdi. Sanırsın  
evde cenaze var nasıl sessizler ve okuldan konu açılsa ağlamaklı oluyorlar  
biz okula gitmek istemiyoruz diyorlar. Yavaştan okul alışverişi yapmamız  
lazım ilerleyen günlerde. Ona bile hevesli değiller. Ben ne yapayım da bu  
çocuklara okulu sevdireyim. Onlarla beraber ben de bunaldım onları üzgün  
gördükçe bir anne olarak ben de üzülüyorum. Ama başka çare yok ki mecbur  
gidecekler okula isteseler de istemeseler de okul eğitimi şart. Bana bir  
tavsiye sunarsan sevinirim. Teşekkürler şimdiden."

 Merhaba sevgili dertli dostum. Bu sorunla birlikte aslında şu sıralar eminim birçok annenin yaşadığı bir sorunu dile getirme imkanı sundun bizlere. Evet okullar açılıyor. Ve yaklaşık 8 aylık bir maraton eylül ayında start alacak. Bazı öğrenciler okulun açılmasını sabırsızlıkla beklerken bazıları da seninkiler gibi okul sendromuna girmiş durumdalar. Tavsiyelerimize geçmeden önce şimdiden tüm öğrenci ve velilerine güzel bir okul yılı dileyelim. Ve gelelim senin sorununa. 




 Sevgili dertli dostum, anlattığın kadarıyla senin ufaklıklar yalnızca okula gitmek kavramının kendisiyle sorun yaşıyor. Yani dersleriyle bir sorunları yok. Öyle olsaydı bol zayıflı bir karne eve gelirdi ve eminim şu anda kendini daha kötü hissediyor olurdun. Yani bu anlamda biraz daha şanslı olduğunu sana söylemem gerek. Belki kendini daha iyi hissedersin.
 Derdine derman olmamız için öncelikle sorunun kaynağını belirlemek gerekli. Çocukların okula gitmek istememesinin sebebi acaba yalnızca gittikleri okulu sevmemelerinden mi kaynaklanıyor? Bulundukları sınıfı ve arkadaşları mı onları bu okul sendromuna sokan? Veya öğretmenlerini mi sevmiyorlar? Bu soruların net bir cevabı olmalı elinde. Eğer okulu sevmemelerinin sebebi bunlardan biriyse, sınıfını veya okullarını değiştirerek bunu çözebilirsin. Demek ki çocuklar bulundukları ortamla uyum sağlayamıyor. Veya daha iyi bir okul ortamına ihtiyaç duyuyorlar sonucu çıkar bundan. 

  Eğer bu sebeplerden biri değilse konu, o zaman seninkiler için başka çözümler aramamız gerekir. Bunun için de dert anası olarak sana tavsiyem öğretmenleriyle konuşman. Ve bu yıl bir ayağının sürekli okulda olması. Çünkü yapılan araştırmalar, velilerin öğretmenlerle sürekli iletişim halinde olmasının, öğrencinin okul başarısını etkilediğini ortaya koyuyor. Bu sayede asıl sorunlarının ne olduğunu anlaman mümkün olabilir. Belki okulda yaşadıkları, sana anlatmaktan kaçındıkları bir sebep vardır. Ya da uzman gözüyle öğretmen bu konuyu daha farklı yorumlayacaktır. 
 Öğretmenle konuşurken, ondan çocuklara kendilerini daha iyi hissetmelerini sağlayacak etkinliklere katılmalarını isteyebilirsin. Örneğin okullardaki öğrenci kulüpleri, çocukların bazı aktivitelere katılmalarını gerektirir. Spor kulübü olabilir, kitap kulübü olabilir, edebiyat kulubü veya sosyal yardım, dayanışma kulüpleri gibi öğrenci etkinlikleri, okulların daha eğlenceli olmasını sağlıyor. Bu etkinliklerde öğrenciler ders dışında da yararlı şeyler yapabileceklerini görüp, okul için daha büyük heyecan duyabiliyorlar. Senin çocuklarının ilgi alanı ne ise, buna uygun bir kulübe katılmasını sağlayabilirsin. Belki o zaman daha çok severler okulu. 




  Bu çözümlerin dışında dert anası olarak sana söyleyeceğim, elbette çocuklarınla bu konuyu enine boyuna konuşman. Hatta konuşmaya babalarını da dahil ederseniz, konuyu ailece ele alabilirsiniz. Bu konuşmada onlara söz hakkı tanıyın. Okula gitmek istememelerinin sebeplerini detaylarıyla anlatmalarına fırsat verin. Ve ne söylerlerse söylesinler, söyledikleri size göre sinir bozucu da olsa, onlara asla kızmayın. Aksine kendinizi onların yerine koyup empati yapın. Anlamaya çalışın ve daha sonra öne sürdükleri nedenlere akılcı çözümler oluşturmaya başlayın.

  Bu sorunu bu şekilde çözebileceğinizi düşünüyorum. Ve tabii okuyucularımızdan çocuk sahibi olan, daha önce bu sorunu yaşamış olanlar varsa, yorumlarda sana kendi çözüm önerilerini sunabilirler. Şimdilik hoşçakalın.

  Dertli dostum’u şu hesaplardan takip edebilirsiniz: Facebook - Twitter - Instagram

  Profesör, kendinden emin bir tavırla, 
- O belgelere hiç gerek yok


Dertli dostum’u şu hesaplardan takip edebilirsiniz: Facebook - Twitter - Instagram

   Merhaba sevgili dostlar. Yine bir mim göreviyle daha karşınızdayız. Bu seferki mim etkinliğimiz sevgili Edischar tarafından başlatıldı. Ve bizi de blogger dostumuz Rehitu mimledi. Kendilerinin mim paylaşımlarını linklere tıklayarak okuyabilirsiniz. Büyük bir çoğunluğunuz bilirsiniz ki biz burada aslında iki kişiyiz. Ben "Dert Anası Gülhan" ismiyle genellikle yorumlarda ve paylaşımlarda daha öndeyim. Bu yüzden genellikle beni biliyorsunuz. Ve mim etkinliklerinde benim ismimle mimliyorsunuz bloğumuzu. Ama aslında bir de Aslı yanı Aso'cuğumuz var. Kendisi arada bir de olsa bazı paylaşımlarıyla sizlere ulaşıyor. Ve biz mim etkinliklerinin sorularını her zaman birlikte cevaplıyoruz. Şimdi yine öyle yapacağız. Yani cevaplarımız iki kişilik olacak. Bakalım neler geçecek içimizden bu soruları yanıtlarken. Neyse daha fazla lafı uzatmadan hemen sorularımızı cevaplayalım. 

1-Boş vakitlerinizde neler yaparsınız?
   Dert Anası Gülhan: Boş vakitler söz konusu olduğunda tam bir dizi delisi olduğumu hatırlatmam gerekir. Zira şu an yayında olan yabancı dizilerin haricinde sezonlarca yayınlanmış olan birçok yabancı diziyi baştan sona izlemişliğim vardır. Hatta zaman zaman izlediğim bazı dizileri burada da tavsiye ederim. 
 Dizilerin dışında kitap okumayı özellikle tarih kurgularını okumayı çok severim. Bir de zaman zaman takıldığım bazı oyunlar vardır. Ama onlardan çok çabuk sıkıldığımı itiraf etmeliyim. Yani oyun oynamak benim için bir vazgeçilmez değil. Arada sırada başvurduğum bir can sıkıntısı giderme aracı yalnızca. 

   Dert Anası Aso: Normalde boş vakitlerimi o sıralar aklıma ne takıldıysa onu araştırarak doldururdum ya da dizi izleyerek, Piço ile oynayarak yadaaaa komşucuklarıma salça olarak ama şu sıralar ablam yanımda olduğu için tüm boş ve boş olmaması gereken vaktimi onun başına tüneyerek geçiriyorum 😂 Hatta ve hatta bu konuda hem Gülocum hemde tocam da şikayetçi hahahah "ablan geldi bizi unuttun" diyorlar amaaaannnnn çatlayın kıskançlar ABLAM var benim hıh 😁




2-Gününüzü nasıl planlıyorsunuz?
    Dert Anası Gülhan: Günümü aslında planlamıyorum. Her şey kendiliğinden gelişiyor. Ben evimden çalıştığım için son derece rahatım bu konuda. Bazı siteler için haber, reklam yazıları gibi içerikler yazıyorum. Ve çalışacağım saatleri kendim belirliyorum. Her günün birkaç saatinde düzenli olarak bu işimi yapıyorum. Geriye zaman zamanda da özellikle yapmam gereken işler varsa, onlara zaman ayırıyorum. Planlı programlı olmak bana sıkıcı geliyor açıkçası. 

    Dert Anası Aso: Günümü pek planlı programlı yaşamıyorum hatta plan program yapmaya kalktığımda da hiç bir şekilde uymuyorum o yüzden çok önemli bir konu yoksa gündemimde, gelişi güzel geçiriyorum günümü. 



3-Hedefleriniz var mı Varsa Neler?
    Dert Anası Gülhan: Elbette hedeflerim var. Eğer insanın bir hedefi olmazsa, yaşam sıradan bir hale dönüşebilir. Şu sıralar en büyük hedefim bloğumuzda yayınlamaya devam ettiğim kitabımı yayınlatabilmek. Tabii bunu yapabilmem için kitabı yayıncıya teslim edilecek bir hale getirmem gerekiyor. Bunun için kurguda bazı düzenlemeler yapıyorum şu sıralar. Kitabımı yayınladıktan sonra da yine aklımda kitaplarla ilgili başka projelerim olacak. Ve bunları gerçekleştirmeye çalışacağım. 

    Dert Anası Aso: Herkes gibi benimde hedeflerim var ama tercih ve önem sıralaması şartlarıma göre değişiyor şu an ilk sırada olan hedefimi de pek açıklayasım gelmiyor biraz özel olduğu için :) 



4- İngilizce nasıl geliştirilir?    
    Dert Anası Gülhan: Tabii bu soruya cevap vermek için bir uzman falan değilim. En son üniversitenin ilk senesinde zorunlu ders olarak İngilizce görmüştüm. Ve bunun sonrasında hiç İngilizce dersi almadım. Fakat tamamen kendi çabalarımla İngilizcemi geliştirdim. Şu an alt yazısız bir diziyi bir hayli anlayarak izleyebiliyorum. 
  Geçen yıl The Walking Dead'i hiçbir site yayınlamayınca, Aso'nun yoğun ısrarları üzerine yabancı kanaldan izlemek durumunda kalmıştım. Aso, anlayabileceğimi iddia ediyordu. Ama asıl derdi, diziyi kendisi izlediği ve bana spoiler vermemek için kendisini zor tutmasıydı. 😆 "İzle şunu yoksa anlatıp berbat ederim" tehdidine dayanamayarak izledim. O zaman fark ettim bu denli geliştiğimi. Yani Aso haklıymış bu konuda dedim. 😊       

  Geliştirmek için ne yaptım konusuna gelince, öyle aman aman bir çalışma falan sergilemedim. Sürekli olarak izlediğim yabancı dizilerden birçok kelimeyi ve cümle yapısını öğrendim. Bir de Busuu, Duolingo, Voscreen gibi bazı uygulamaların son derece faydası oldu. Bunlar sıkıcı uygulamalar değil. Video izleyerek veya oyun oynar gibi bazı alıştırmaları yaparak, kolayca öğrenebiliyorsunuz bazı şeyleri. Ayrıca kendime birkaç yabancı arkadaş edinip, onlarla konuşmaya çalıştım. Tüm bunlar İngilizceyi geliştirmeye fayda sağladı. 

    Dert Anası Aso: Gülocumun yazdıklarına katılıyorum amaaaa ne kadar uygulama dizi film vs. uğraşsanız da aktif bir şekilde kullanmıyorsanız yada kullanmaya çalışmıyorsanız bütün uğraşlarınız boşa gider. En güzel yabancı dili yabancı bir ülkede mecburiyetten ötürü çözersiniz bu durumda size bir yurt dışı seyahati öneriyorum (tabi imkanınız varsa eğer yoksa Gülocumun dediği gibi yabancı uyruklu bir arkadaş bulup onunla günlük konuşmanızı tavsiye ederim). 😊






   Şimdi sorularımızı cevapladığımıza göre gelelim konunun ennnn heyecanlı bölümüme. Elbette birilerini mimlememiz gerekiyor. Bakalım kimler mimlenecek. 

 DeepTone

 Gizli Pencere

Esra Takım
  
  Mim görevimizi arkadaşlarımıza devrediyoruz. Bakalım onlar nasıl cevaplar verecekler. Şimdilik hoşçakalın arkadaşlar. Sevgiyle kalın. 

  Dertli dostum’u şu hesaplardan takip edebilirsiniz: Facebook - Twitter - Instagram

  Merhaba sevgili dostlar. Kitabın bölümleriydi, dert mesajlarına cevap vermekti falan derken fark ettim de çookk uzun zamandan bu yana mitoloji hikayeleri anlatmayı unutmuşum. Halbuki oldukça keyifli hikayeler var mitolojilerde ve daha önceki mitoloji yayınlarım sizlerden olumlu tepkiler almıştı. Eğer olur da "Dert anası ne zaman mitoloji hikayesi anlatmış? Haberim yoktu!" diyenler varsa Sanat başlığımızın altında şöyle bir bakın bakalım, hikayelerimizi görebilirsiniz. 
  Efendim şimdi gelelim bugün size ne anlatacağıma. Ben bugün dedim ki, şu meşhur Medusa'yı anlatayım sizlere. Hani var ya şu saçlarından kıvrım kıvrım yılanlar çıkan, kendisine bakanları acımayıp anında taşa çeviren mitolojik karakter. İşte o Medusa'dan bahsediyorum. Hatta bu karakter yalnızca Yunan  mitolojisinde değil, birçok bölgenin geleneksel anlatılarında farklı şekillerde karşımıza çıkıyor. Ve bizim divan edebiyatımıza baktığımız zaman, klasik bir güzel tasviri vardır O güzelin saçları sümbül gibi karmaşık çiçeklere benzetilirken, diğer yandan da kıvrım kıvrım yılanlara benzetilebiliyor bazı şiirlerde. Buradan yola çıkarak diyebilirim ki, Medusa bizim edebiyatımızı bile etkileyen bir karakter haline gelmiş aslında. Neyse efendim, lafı fazla uzatmayayım da gelin toplaşın şöyle etrafıma, size gizemli Medusa'nın hikayesini anlatmaya başlayayım hemen. 





   Eski zamanlarda "Gorgon" adı verilen canavarlar yaşarmış. Bunlar ölümsüz olan, kendilerine bakanı taşa çeviren, saçlarından canlı yılanlar çıkan varlıklarmış. Yer altı dünyasının yani Hades'in emrinde olan bu gorgonlar, herkesin korkulu rüyasıymuş. Fakat Medusa hayatına bir Gorgon olarak başlamamış. O kadar güzel bir kızmış ki, herkes ona hayranlıkla bakarmış. Hatta Olympos'un tanrıları arasında da namı bir hayli almış yürümüş Medusa'nın. Hikayelere göre Medusa'nın iki kız kardeşinin olduğu söyleniyor. Bu kız kardeşlerinin isimleri ise Euryanne ve Sthenno. Yine anlatılara göre bu kız kardeşler birer ölümsüzmüş. Medusa ise, bir ölümlü olarak doğuyor. Buna rağmen diğer kız kardeşlerinden çok daha güzel. Şöyle bir bakıverdi miydi erkeklerin gözlerine adam neye uğradığını bilemeden meftun olup gidiyor kıza. 😉
  Medusa da bunu bildiğinden yanaşmıyormuş kimselere. "Amanın elin adamlarını durduk yerde kendime aşık etmeyeyim neme lazım burası Antik Yunan çağı, milletin ağzı torba değil ki büzesin. Millet maşallah, antik tuvaletlerde yan yana defi hacet eylerken bile dedikodu ediyor. Densizlerin diline bir düşersem, halim harap." diyerek, kendisini Athena tapınağına adamış. Tapınağın rahibesi olarak yaşamını sürdürüyormuş.  Böylelikle de gözlerden uzak kalıyormuş 

  Şimdi gelelim asıl konuya. Athena'yı hatırlıyor musunuz? Daha önce Örümceğin Kaderi başlıklı mitoloji anlatımımda kendisinden bahsetmiştim. Hani şu kıskanç, egosu tavan yapmış Athena. Mitolojik kaynaklara göre zekanın, bilgeliğin, sanatın, ilhamın ve barışın Tanrıçası olarak anılıyor. Yeri gelmişken görselini şuraya bırakayım kendisinin. Bakınız Antik Yunan heykellerinde kendisi böyle betimleniyor. O elindeki kalkana da dikkatlice bakın. Az sonra o kalkan hikayemizde önemli bir yere sahip olacak. 




  Efendim, Athena hani şu bizim bir öfkesiyle denizlerde fırtınalar koparan Denizler Tanrısı Poseidon ile bir aşk yaşıyor ki sormayın. O zamanlarda tüm Atina bu aşkla çalkalanıyor. Olympos dağı yerinden oynayıp, dile gelecek bu aşkın tesiriyle o derece yani. Diğer yandan da Medusa'nın kendi tapınağına gelip kendisini adaması, Athena'yı biraz olsun rahatsız etmemiş değil hani.
"Yahu bu kız ne kadar güzel böyle! Bizim adamın aklı kaymasın buna" demiş tabii içten içten. Fakat diğer yandan da " Yani koskoca Poseidon, benim gibi zeki, akıllı, güzel, endamlı bir Tanrıça hatunu bırakacak da şu sefil, sersem şeye gidecek değil ya caannıımm!" diyormuş. Üstelik Athena, Zeus'un kızı olduğuna da güveniyormuş. "Tanrılar tanrısı Zeus'un kızıyım sonuçta" diyerek hep yaptığı gibi kendisiyle bu konuda da övünüyormuş. Ama tüm bu avuntuları, övünmeleri falan boşa çıkmış. 
 Günlerden bir gün, Poseidon, Medusa'yı görmüş. Görmekle de kalmamış, tek bakışta adeta vurulmuş kıza ve onunla birlikte olmuş. Ama bu yaşananlarda gariban Medusa'nın hiç bir suçu yok. Koskoca Denizler Tanrısı Poseidon'a karşı gelinir mi hiç! Zavallı kızcağız mecbur teslim olmuş Poseidon'a. Tabii "İstemem, yan cebime koy" demiş midir bilemem bunu a dostlar. Baksanıza adamın endamına, boyuna, posuna.😊 Hemen sırası gelmişken bir de Poseidon görseli bırakayım şuraya. Poseidon abimiz, böyle haşmetli heybetli bir şey işte.  




  Tabii bu yaşananlar Athena'nın kulağına gidiyor. Ve Athena sinirinden deliye dönüyor ama ne delirmek! "Sen misin benim Poseidon'umun aklını çelen! Gel buraya kız seni kaknem şey!!" diyerek Medusa'yı bir gorgon'a çevirmesin mi! Amanıın kızcağızın tüm güzelliği gidivermiş de bir gulyabaniye dönmemiş mi! Saçlarından kıvrım kıvrım yılanlar çıkmış. Bir de yetmez gibi Medusa bundan böyle kendisiyle göz göze gelen herkesi taşa dönüştürmeye başlamış. Ee tabii gücü Poseidon'a yetmeyince Athena'nın, Medusa nasibini almış Athena'nın kıskançlığından.  
  
  Bu cezayı vermiş vermesine de Athena'nın içindeki intikam ateşi sönmek bilmemiş. Yok demiş "Ben bu hatunu öldüreyim en iyisi. Kellesini alayım gitsin" Ama nasıl yapacak ki?  Medusa tanrı falan dinlemeyip, kendisine bakan herkesi itinayla taşa çeviriyor. Üstelik Athena bu canavarı kendi elleriyle kendisi yarattı! "İyi halt etmedik mi acaba?" diye kara kara düşünürken, Athena'nın üvey kardeşi Perseus bir çözüm sunmuş kız kardeşine. Eee, üvey de olsa kardeş tabii. Atsan atılmaz satsan satılmaz. Hem tabii onu kızdırmanın ne demek olduğunu da biliyor Perseus. Bari ona bir iyilik yapayım da ileride bu iyilik bana bir şekilde döner diye düşünmüş. Athena'ya
"Üzülme bacım, sen hele ver bana şu kalkanını da gerisini bana bırak" demiş. 
 Perseus almış kalkanı, gitmiş Medusa'ya. Kalkanı bir ayna gibi kullanmış Perseus. Medusa, kalkanın üzerinde kendi yansımasını görünce birden kendi kendisini taşa dönüştürmüş. Perseus da hemencecik Medusa'nın kellesini alıvermiş. Bu esnada Medusa'nın akan kanından mitolojide Pegasus ve Khyrsaor olarak bilinen kanatlı mitolojik varlıklar doğmuşlar. İşte bu varlıkların aslında Poseidon'un çocukları olduğu iddia edilir. Zira Medusa öldürüldüğünde Poseidon ile olan ilişkisinden hamileymiş derler. Hatta bu hikaye günümüzde Floransa'da halen var olan bir heykelde tasvir ediliyor. Onun görselini de bırakıyorum şuraya hemen. 



 O günden beridir Medusa'nın kesik başının kötülüklere karşı bir koruyucu olduğuna inanılmış. Yani önce yok et, sonra kahraman ilan et mantığı o zamanlarda da varmış anlaşılan. Ve tapınakların, önemli binaların girişine mutlaka Medusa'nın bir rölyefi ya da heykeli yapılırmış. Yani Medusa aslında anlatıldığı gibi kötü bir kadın karakter falan değil. Athena'nın hırsına yenik düşen bir mitolojik karakter. Medusa günümüzde Yerebatan Sarnıcında ve Efes Antik Kentinde halen varlığını sürdüren kalıntılarda var. Aşağıdaki görsel de Medusa'nın Efes'teki tasvirlerinden bir tanesi. 




 Bugün dert anası olarak size Medusa'yı anlatmak istedim. Eğer hoşnut kaldıysanız bu anlatıdan, yorumlarda belirtmeyi unutmayın ki, bu kadar uzun aralar vermeden sizlere mitoloji hikayesi anlatayım ben de. Kendinize iyi bakın dostlar. Şimdilik hoşçakalın. 

 Dertli dostum’u şu hesaplardan takip edebilirsiniz: Facebook - Twitter - Instagram

Kitap projesi Dert Anası'nın noter onaylı çalışmasıdır. Bölümlerin herhangi bir yerde izinsiz yayınlanması, kopyalanması, paylaşılması gibi durumlarda hukuki süreç başlatılacaktır. 


Dertli dostum’u şu hesaplardan takip edebilirsiniz: Facebook - Twitter - Instagram

Merhaba, kime anlatacağımı bilemedim buraya geldim.Ben yeni mezunum, hangi  
bölüm olduğunu söylemeyeyim ifşa olurum sonra :D Okuduğum bölüme isteyerek  
geldim yani hedefim değildi ama puanıma uyuyordu ben de severim diye  
düşünmüştüm. Ancak okudukça nefret ettim. Bir de ben idealist bir insanım,  
küçüklüğümden beri sevdiğim işi yapacağım derim. Yani benim yaşama amacım  
güzel bir işte çalışayım para kazanayım, evleneyim çoluk çocuğa karışayım  
olmadı hiçbir zaman. İşimle aşk yaşamak istedim. Hala da istiyorum ve  
tutkuyla yapmak istediğim bir iş var. Bunun için illa bölümünü okumak  
gerekmiyor. Hatta bu işi yapanların çoğunluğu o bölümü okumamış. Bu işi  
yapmam için gerekli olan şeyleri de yapıyorum bir yandan tabii. Ama bu  
işten daha önce aileme bahsettiğimde annem ben ne istersem onu yapmamı  
söyledi ama babam şiddetle karşı çıktı kendi mesleğimi yapmamı istedi ona  
göre hangi mesleği yapacaksan o bölümü okumak gerekiyormuş, ben bu mesleği  
yapamazmışım, hayatın gerçekleri vesaire vesaire... evet gözlemlediğim  
kadarıyla ben de biliyorum ki hayat çok zor özellikle iş hayatı ama  
sevdiğin işi yapıyorsan o zorluklara bir şekilde göğüs gerersin diye  
düşünüyorum. Neyse ben daha sonra bu konudan bahsetmedim konu çok uzadığı  
ve ben de çok konuşmayı sevmediğim için. Bu süre içinde babam çoktan unuttu  
bu olayı ya da benim ‘nihayet aklımı başıma aldığımı ve doğru bir karar’  
verdiğimi düşünmüş olabilir. Bu arada ben bir iş teklifi gibi bir şey  
aldım, kendi bölümümle ilgili olduğu için bunu ailemle paylaşmadım ama bu  
iş benim alanımda yani mezun olduğum alanda çok kıymetli aynı zamanda  
çalışma saatleri vesaire rahat yalnız  bunun için bir sınava hazırlanmak  
gerekiyor bu sınava bir yıl çalışmak gerekiyor. Bunu kime söylersem eminim  
bana salak mısın git hazırlan mis gibi iş der. Tamam diyelim hazırlandım  
kazandım o işe girdim, bana saygı gösterilecek orada, maaşı da çok iyi  
bunlar çok  güzel şeyler kötü şeyler değil kesinlikle-beni bu konuda ikna  
etmenize gerek yok-. Ama yaşama amacım ne olacak o zaman. Sadece işe gidip  
geleceğim eminim parayı alınca çok mutlu da olurum ama sonuçta bir gün  
öleceğim. diyelim öbür mesleği yaptım bir şekilde iş buldum daha az para  
kazanacağım belki daha az saygı gösterilecek belki çok yorulacağım ama o  
işi yaptığım her saniyede, bir şeyi şuradan alıp şuraya koymada bile mutlu  
olacağım. Aslında bunun kararını ben çoktan verdim babama da kendi çabamla  
bir iş kapısı bulunca söylerim o zaman kabul eder diye düşünüyordum. Ancak  
dün bana kendi çalıştığı yerden benim bölümüme kısmen uyan bir iş bulduğunu  
söyledi yani bunu yarım saatlik bir konuşma izledi tabii ki. Babam çok  
konuşmayı sever onun da kendine göre haklı sebepleri var elbette ama ben  
tek çocuğum bu kimi zaman çok kötü kimi zaman çok güzel olabiliyor. Ama  
işte bana hiçbir şey sorulmadan benim adıma karar verdikleri zaman çok kötü  
oluyor ve ağlama krizine giriyorum. Dün de öyle bir krize girdim elimde  
olmadan. Eminim beni çok şımarık bulmuşsunuzdur ama böyle yetiştirildim ben  
ne yapayım. Neyse dün öyle yaparak ailemi çok üzdüm bundan dolayı ben de  
çok üzüldüm onları üzmeyi asla istemem. Ama ben orada çalışmayı istemiyorum  
deyince bana istersen çalışma evde yat dedi gururum çok kırıldı. Umarım  
anlatabilmişimdir. Şu an kendimi çok kötü hissediyorum sevgili dert anaları  
size sormak istediğim soru ise şu: yukarıda bahsettiğim iş teklifini babama  
söylemeli miyim? Şimdi söylemek istememdeki amaç şu: Bir yıl bir sınava  
hazırlanmak gerekiyor ya o sırada babam oyalanır - böyle söylediğim için  
kusurabakmayın onu tanımıyorsunuz çok hırslıdır- ben de bu sırada istediğim  
iş için gerekli hazırlıkları tamamlar gerekli başvuruları yapardım. Ama  
söylersem de buna çok sevinir ve bu işten başka işte beni çalıştırmaz ve  
ben orada çalışmak zorunda kalırım diye korkuyorum. Korkulacak ne var çalış  
gitsin demeyin ne olur. Bu cevaptan korktuğum için kimseye anlatamıyorum  
zaten en yakın arkadaşlarıma bile. Onlar bile hayallerimi söylediğim zaman  
mesleğini yap diyor ne meslekmiş ya bunu duymaktan bıktım usandım ve  
kendimi çok yalnız hissediyorum. Anneme söylesem babama söyleme desem o da  
gir çalış para biriktir der. Para biriktirmek iyi güzel de  orda çalışırsam  
istediğim işi bulduğum anda istifa etmek isteyeceğim. Şimdi mi aklına geldi  
bu işi yapmak istemediğin demezler mi ? Ve öyle bir yerden istifa eden  
hayatımda duymadım siz de duymamışsınızdır. Aslında söylememek üzere  
kararımı vermiştim ama dün babam çok üzüldü yani böyle sanki benim çalışmak  
istemediğimi falan düşünmüş olabilir onun bu üzgünlüğünü gidermek için  
söylemek istiyorum şu an ama dediğim gibi bir taraftan korkuyorum sanki  
söylediğimde hayatım bitecek gibi geliyor. Dediğim gibi benim yaşama amacım  
bu. Sizin tavsiyeniz nedir? Aslında bu soru meslekle alakalı değil tamamen  
aileyle alakalı bence ama onları da yazmam gerekti. Çok uzun yazdım sanırım  
kusurabakmayın, sevgiler...

  Merhaba sevgili dertli dostum. Anlaşılan bir hayli üzmüş seni bu olanlar. Uzun yazdığın çok iyi olmuş. İçini biraz olsun döküp rahat hissetmişsindir diye tahmin ediyorum. Bu platformun var olma sebebi zaten dertleri dinlemek olduğuna göre, bence uzun yazmanda hiçbir mahsur yok dostum. 😊 
 Çok zor bir durum bu yaşadığın belli. Bir yanda hayallerin ve ideallerin diğer yanda da baban ve onun senden beklentileri... Böyle durumlarda dengeyi tutturmak çoğu zaman zor oluyor. Ama benim sana dert anası olarak bir tavsiyem olacaksa bu kesinlikle" Yüreğinin sesini dinle" olacaktır. Başlarken sana şöyle güzel bir görsel yayınlayayım ki şu umutsuzluğunu bir kenara bırak bakalım. 





  Bazen insanın yüreği kendisine her zaman doğru olanı, faydalı olanı söylemeyebilir. Ama yine de onun sesini dinlemek insana kendi eylemlerinin sorumluluğunu almayı sağlar. Yani şimdi düşünsene bir, yarın öbür gün bu istemediğin işe girip çalışmaya başladın diyelim. Veya ömrünün bir yılını sevmediğin o işte çalışmak için sınava hazırlanmakla geçirdiğini düşünelim. Sıkıntıdan patlayarak sınava çalışıp,  lanetler yağdırarak her gün gittiğin sevmediğin işinin sebebi, baban olacak. Çünkü tüm bunlara baban istediği için katlanacaksın. Oysa ki kendi seçimlerini yaparsan, mutsuz olsan bile bunun sorumluluğu sana ait olacak. Yani insan tam da bu yüzden kendi seçimlerini yapmak zorundadır. Zira kader dediğimiz şey, insan yaşamındaki yol ayrımlarından hangisini seçeceğine bağlıdır. Tekrar belirteyim ki dostum kesinlikle "yüreğinin sesini dinle". Ama bunu nasıl yapacağını gel şimdi beraberce düşünelim. 

  Mesajından anladığım kadarıyla ailenin biricik kızısın. Baban elbette senin iyiliğini düşünüyor. Ama eminim ki sana kıyamaz da. Annenin de iş konusunda babanla aynı fikirde olacağından bahsetmişsin. Dışarıdan bakıldığında aslında ailenin senin çok para kazanmanı, iyi bir işte çalışmanı istemesi çok normal gibi görünüyor. Bunu her aile ister sonuçta. Ama bir de diğer yönden bakarsak, aileler evlatlarının mutlu olmasını da isterler. Seni mutsuz ettiğini gördükleri bir eylem, emin ol bir süre sonra onları da mutsuz eder. 



 Şimdi sevgili dertli dostum, bence şu sınavına hazırlanman gereken işten şimdilik kimseye bahsetme. Çünkü madem öyle çok getirisi olan bir iş, ailen o sınava çalışman için ısrar edecektir. Madem sen bu sınava hazırlanmak falan istemiyorsun, ömrünün güzel günlerini bu istemediğin şey için harcama derim sana. 
  Babanın söylediği işe girip çalışma konusuna gelince, baban buna daha fazla ısrar edecektir anladığım kadarıyla. Bu ısrardan kurtulman için bir süreliğine bu işe girip çalışabilirsin belki. Her gün işten eve geldiğinde ne kadar mutsuz ne kadar keyifsiz olduğunu gören babanın tavrı değişebilir diye düşünüyorum 

 Dostum, bu konuda babanı ikna etmekten başka bir çaren olmadığını görüyorum. Keşke aileler belli bir yaştan sonra evlatlarına kendi seçimlerini yapma şansı sunsalar. Ama maalesef bizde böyle olmuyor durum. Bu bakış açısını bir anda değiştirmemiz mümkün olmadığına göre babanı ikna etmekten başka çaremiz yok. Böyle durumlarda anneler daha etkili olabiliyor. En iyisi sen ikna işine annenden başla derim. 

 Çalışmak istediğin alan hakkında herhangi bir bilgi vermemişsin. Fakat ailenle konuşurken, bu çalışma alanının da aslında gelecek vaat ettiğini kanıtlaman gerekecek. Onlara o işi ne kadar çok sevdiğini ve o işte çalışman halinde elde edeceğin başarıları anlatmalısın. Eğer buna ikna olurlarsa, sana daha fazla müdahale etmeyebilirler. Sonuçta onların tüm derdi senin kendin için iyi bir gelecek kurman. Bunu başka yollardan da yapacağını bilirlerse, üzerine daha fazla gelmeyeceklerini tahmin ediyorum. 
  Sevgili dertli dostum benim sana söyleyeceklerim şimdilik bu kadar. Okuyucularımız da sana yorumlardan kendi fikirlerini belirtebilirler. Belki onların aklına daha farklı çözümler de gelebilir. Kendine çok iyi bak. Gelişmelerden bizi haberdar etmeyi unutma. 

   Dertli dostum’u şu hesaplardan takip edebilirsiniz: Facebook - Twitter - Instagram