Okulu Sevmeyen Çocuklar
Ağustos 28, 2019
"Sevgili dert anası bir soru da ben sorayım sana. Benim 12 yaşında bir oğlum
ve ondan iki yaş küçük bir kızım var. İkisi de okulu hiç sevmiyor. Okulun
tatile girdiği gün onların bayramı oldu. Nasıl sevindiler okuldan kurtulduk
diye. Geçen senenin okul kitaplarını bile hemen geri dönüşüme attılar
inanır mısın nasıl sevinçliydiler bu lanet şeylerden kurtulduk görmek
istemiyoruz bunları artık falan dediler. Şaşırdım bu hallerine. Aslında
dersleri kötü değil ikiside teşekkür getirdi. Fakat okula gitmek zulüm
geliyor onlara. Her sabah mücadele veriyoruz kalkmaları için
eşimle. Bizede zulüm oluyor yani Komşuların çocukları güle oynaya gidiyor
okula bizimkiler uğraştırıyor bizi. Şimdi bu zulüm yine başlayacak malum
okul açılıyor. Ve bizim çocuklar son birkaç gündür bunalıma girdi. Sanırsın
evde cenaze var nasıl sessizler ve okuldan konu açılsa ağlamaklı oluyorlar
biz okula gitmek istemiyoruz diyorlar. Yavaştan okul alışverişi yapmamız
lazım ilerleyen günlerde. Ona bile hevesli değiller. Ben ne yapayım da bu
çocuklara okulu sevdireyim. Onlarla beraber ben de bunaldım onları üzgün
gördükçe bir anne olarak ben de üzülüyorum. Ama başka çare yok ki mecbur
gidecekler okula isteseler de istemeseler de okul eğitimi şart. Bana bir
tavsiye sunarsan sevinirim. Teşekkürler şimdiden."
Merhaba sevgili dertli dostum. Bu sorunla birlikte aslında şu sıralar eminim birçok annenin yaşadığı bir sorunu dile getirme imkanı sundun bizlere. Evet okullar açılıyor. Ve yaklaşık 8 aylık bir maraton eylül ayında start alacak. Bazı öğrenciler okulun açılmasını sabırsızlıkla beklerken bazıları da seninkiler gibi okul sendromuna girmiş durumdalar. Tavsiyelerimize geçmeden önce şimdiden tüm öğrenci ve velilerine güzel bir okul yılı dileyelim. Ve gelelim senin sorununa.
Sevgili dertli dostum, anlattığın kadarıyla senin ufaklıklar yalnızca okula gitmek kavramının kendisiyle sorun yaşıyor. Yani dersleriyle bir sorunları yok. Öyle olsaydı bol zayıflı bir karne eve gelirdi ve eminim şu anda kendini daha kötü hissediyor olurdun. Yani bu anlamda biraz daha şanslı olduğunu sana söylemem gerek. Belki kendini daha iyi hissedersin.
Derdine derman olmamız için öncelikle sorunun kaynağını belirlemek gerekli. Çocukların okula gitmek istememesinin sebebi acaba yalnızca gittikleri okulu sevmemelerinden mi kaynaklanıyor? Bulundukları sınıfı ve arkadaşları mı onları bu okul sendromuna sokan? Veya öğretmenlerini mi sevmiyorlar? Bu soruların net bir cevabı olmalı elinde. Eğer okulu sevmemelerinin sebebi bunlardan biriyse, sınıfını veya okullarını değiştirerek bunu çözebilirsin. Demek ki çocuklar bulundukları ortamla uyum sağlayamıyor. Veya daha iyi bir okul ortamına ihtiyaç duyuyorlar sonucu çıkar bundan.
Eğer bu sebeplerden biri değilse konu, o zaman seninkiler için başka çözümler aramamız gerekir. Bunun için de dert anası olarak sana tavsiyem öğretmenleriyle konuşman. Ve bu yıl bir ayağının sürekli okulda olması. Çünkü yapılan araştırmalar, velilerin öğretmenlerle sürekli iletişim halinde olmasının, öğrencinin okul başarısını etkilediğini ortaya koyuyor. Bu sayede asıl sorunlarının ne olduğunu anlaman mümkün olabilir. Belki okulda yaşadıkları, sana anlatmaktan kaçındıkları bir sebep vardır. Ya da uzman gözüyle öğretmen bu konuyu daha farklı yorumlayacaktır.
Öğretmenle konuşurken, ondan çocuklara kendilerini daha iyi hissetmelerini sağlayacak etkinliklere katılmalarını isteyebilirsin. Örneğin okullardaki öğrenci kulüpleri, çocukların bazı aktivitelere katılmalarını gerektirir. Spor kulübü olabilir, kitap kulübü olabilir, edebiyat kulubü veya sosyal yardım, dayanışma kulüpleri gibi öğrenci etkinlikleri, okulların daha eğlenceli olmasını sağlıyor. Bu etkinliklerde öğrenciler ders dışında da yararlı şeyler yapabileceklerini görüp, okul için daha büyük heyecan duyabiliyorlar. Senin çocuklarının ilgi alanı ne ise, buna uygun bir kulübe katılmasını sağlayabilirsin. Belki o zaman daha çok severler okulu.
Bu çözümlerin dışında dert anası olarak sana söyleyeceğim, elbette çocuklarınla bu konuyu enine boyuna konuşman. Hatta konuşmaya babalarını da dahil ederseniz, konuyu ailece ele alabilirsiniz. Bu konuşmada onlara söz hakkı tanıyın. Okula gitmek istememelerinin sebeplerini detaylarıyla anlatmalarına fırsat verin. Ve ne söylerlerse söylesinler, söyledikleri size göre sinir bozucu da olsa, onlara asla kızmayın. Aksine kendinizi onların yerine koyup empati yapın. Anlamaya çalışın ve daha sonra öne sürdükleri nedenlere akılcı çözümler oluşturmaya başlayın.
Bu sorunu bu şekilde çözebileceğinizi düşünüyorum. Ve tabii okuyucularımızdan çocuk sahibi olan, daha önce bu sorunu yaşamış olanlar varsa, yorumlarda sana kendi çözüm önerilerini sunabilirler. Şimdilik hoşçakalın.
Dertli dostum’u şu hesaplardan takip edebilirsiniz: Facebook - Twitter - Instagram
42 yorum
özellikle küçük yaşlarda başlayan okul fobisi ilerleyen zamanlarda eğer terapi yardımı alınmaz ise daha büyük sorunlara yol açabiliyor. dert anası olarak tavsiyelerinizi değerlendirdiği takdirde ebeveynlerin bu sorunu çözebileceğini söyleyebilirim. tavsiyeleriniz için teşekkür ederiz.
YanıtlaSilEvet zaman ilerledikçe bu, daha ağır bir sorun haline gelebilir. Mutlaka önlem alınmalı. Teşekkürler yorumunuz için.
SilÇok zor bir durum gerçekten de. Öyle güzel anlatmışsın ki çözüm arayanlara derman olsun inşallah canım.
YanıtlaSilUmarım kısa zamanda sorunu çözsün dertli dostumuz. Teşekkürler yorumladığın için.
SilOkula bir sene erken yazdırılmamdan dolayı birinci sınıfta çok ağladım. Hiç okula gitmek istemedim. Ablam her gün benimle gelir ve çıkışıma kadar beklerdi. Yazınızı okurken kendi çocukluğum geldi bir an. Zamanla geçti tabi bu sorun. Şimdi yeni okula başlayacak bir yeğenim var. Bakalım aynı sorun onda olacak mı? Önerileriniz için teşekkür ederim, elinize sağlık :)
YanıtlaSilÇocukları okula erken yazdırmak bu şekilde sorunlara sebep olabiliyor. Umarım yeğeninizde olmaz aynı şeyler. Kendinizden örnek vererek, gayet güzel açıkladınız. Teşekkürler.
SilBüyük oğlum ana okulundan itibaren hep severek gitti okula. Ancak, kızım özellikle ana okulunda çok zorladı bizi. Şu an ilk okul üçe gidiyor, arkadaşlarını ve öğretmenini çok seviyor ancak, bu günlerde pek de hevesli sayılmaz.
YanıtlaSilTavsiyeler için teşekkürler.
Çocuklar tatilden sonra okula dönmek istemiyorlar. Bu aslında çok doğal hani pazartesi sendromu gibi düşünelim. Hafta sonundan sonra bile oluyor bu ruh hali. Koca yaz tatilinden sonra olması da normal aslında. Bir süre sonra alışırlar. Ama bu dertli dostumuzda sürekli aynı şikayet yaşanıyormuş. Kendi çocuklarınızdan örnek vererek açıklamışsınız teşekkürler.
SilTersine psikoloji gibi olacak fakat çocuklar eğer okula gitmekten mutsuzsa, kendi yaşıtlarından sanayide, çırak olarak çalışmakta olan örnekleri göstererek okullu olmanın kıymetli dolu olduğunu gösterebilirsiniz. Gerçek yaşam örnekleri çocukları doğrudan etkiler. Motivasyonsuzluk kalıbından belki de önerdiğim yöntemle çıkabilirsiniz.
YanıtlaSilGüzel bir tavsiyede bulundunuz. Evet ters psikoloji bazen işe yarayabiliyor. Teşekkürler çözüm öneriniz için.
SilBence iki kardeş de aynı okula gidiyorsa bu durumdan memnun olmama söz konusu olabilir. Veya biri okulu severken baskın olan diğerini de bu konuda gaza getiriyor olabilir.
YanıtlaSilOlabilir tabii bunları da düşünmek gerek. Çocukların ruh hali çok ilginç olabiliyor bazen. Teşekkürler konuya farklı bir açıdan yaklaştınız.
SilBahsettiğini çözümler gerçekten de çok yerinde. Okulu sevmeme nedenleri çok iyi araştırılmalı ve okul veli diyalogu çok iyi sağlanmalı. Yoksa doğru çözüm bulmak mümkün olmayacaktır. bu değerli paylaşım için çok teşekkürler Gülhan Hanım.
YanıtlaSilOkulu sevmemenin altında çok farklı nedenler yatıyor olabilir. Tabii bunların araştırılıp ortaya çıkarılması ve buna uygun bir çözüm bulunması gerekiyor. Ben de yorumunuz için teşekkür ederim Fatih Bey.
SilÇocukla ebeveyn arasında sağlıklı bir iletişim kurulması davranış sebeplerini rahatlıkla ortaya çıkarabilir. Bunun için güven şarttır. Çocuk olarak değil, onları birey olarak görmek önemli. Bu durumda bazen çocuklarımız hatalarını kabul ederken yeri geldiğinde yetişkin olarak farkında olmadan yaptığımız hataları onlar da bize söyleyecektir. Ne yazık ki toplumuzda bu tür davranış biçimi sergileyen aile sayısı yok denecek kadar az. Sizin dert anası olarak verdiğiniz cevap da gerçek bir uzman görüşünü andırıyor.
YanıtlaSilElbette çocukları bir birey olarak görmek durumundayız. Aksi halde çözümü imkansız durumlarla karşılaşabiliriz. Çözüm önerilerini beğenmiş olmanıza sevindim. Yorumunuz için teşekkür ederim.
SilElbette ebeveynlerin empati yapmaları şart. Tabii bu arada genel durum göz önüne alındığı zaman çocukların okulu sevmemesinin altında çok daha ciddi sorunlar yatıyor ki bunlara değinmek istemedim. Çünkü herkesin malumu olan şeyler bunlar. Dolayısıyla evebeynlerin işi zor. Yorumunuz için çok teşekkür ederim.
YanıtlaSilKesinlikle haklısın Deniz'ciğim. Ben de bu sebeplerden o konulara değinmemeyi tercih ettim zaten. Umut konusuna gelince, ben o kadar emin değilim. Milli eğitim bakanlığı kendisi açıkladı geçenlerde dört işlemi yapamayan çocukların sayısını. Dolayısıyla bu, umut karartan bir tablo. Bir ara uzun uzun konuşuruz bu konuları. Teşekkürler canım. :)
YanıtlaSilBir öğretmen adayı olarak şunu söyleyebilirim ki çocukların okuldan sıkılmalarının birkaç sebebi var. Biri öğrendikleri halde defalarca yapmaları istenen ödevleri. Geçenlerde bir video dolaşıyordu sosyal medyada çocuk E harfini yazmayı öğrenmiş. Bıkmış hatta ağlayarak rüyamda E harifini görüyorum diyor. Maalesef eğitim politikamızda ödev kavramı çok yanlış anlaşılıyor. Çocuğa okul içinde de nefes alacağı ortam yaratılmalı. 10 dakikalık ara veriyoruz ama çocuklara ders içinde öyle bilgi yüklüyor sıkıyoruz ki ne yapacağını şaşırıyorlar. Eğlenmek gülmek için vakit ayıramıyorlar. Sizin de dediğiniz gibi çocuğu okul içinde de eğlenebileceği bir platforma kavuşturmak gerekiyor bu evrede. Evinde nasıl rahat hissediyorsa okulda da öyle hissettirmek gerek :)
YanıtlaSilKesinlikle çok haklısınız. Hatta bir ara teneffüsler 5 dakika olmuştu yanlış hatırlamıyorsam. Çocuklar aşırı bunalıyor böyle olunca. Yaptıkları ödevler de sıkıcı tabii. Detaylı ve güzel bir yorum yapmışsınız. Elbette bu konuda sizler gibi eğitimcilerin görüşleri yol gösterici olacaktır. Teşekkürler. :)
SilBelki de okulu sevmiyorlar, arkadaşlarını ya da çevresini. Bunu da sorgulamak lazım. Çocuklarla bu konuda iletişim kurulabilir. Konuşmadan bilinmez. Çocukları anlamak gerek.
YanıtlaSilTabii ki onları anlamak gerek. Dünyalarında kim bilir neler yaşanıyor ve bizlere anlatamıyorlar sıkıntılarını. Teşekkürler yorumunuz için.
Silah çok ilginç yaa. ben de keşke hep okul olsa derdim. keşke hep okulda olsam. tatil olmasa. acaba neden sevmiyorlar okulu. bişi olmalı bunun nedeni. ev daha korunaklı belki. bencesi, terapiye gitmeleri gerekir. özellikl bence, alternatif tıpçılara. bu şekilde çok arkadaşımı gönderdim, okul korkusu, sınav korkusu, su korkusu gibi, hepsi iyileşiyor. bu arkadaşlar da iyileşirler. hani şu nlp gibi şeysiler kullanan tıpçılar iyiler :)
YanıtlaSilAnladım o dediğin alternatif tıpçıları. Ben de onlardan birisini takip ediyordum bir ara Facebook'tan. Nefes terapisi yaptırıyordu. Bayağı ilginç gelmişti. Bir de olumlamalar söyletiyordu zaman zaman takipçilerine. Bilinçaltı ile alakalı her şey aslında. O dediğin korkular da bilinçaltına işliyor. Onları temizlemek için etkili bir yöntem olabilir. Bence denesin dertli dostumuz çocukları da isterse tabii. Okulu ben de sevmezdim çocukken. Ama benim nedenlerim farklıydı. Çok sıkılıyordum. Okuma yazmayı okula gitmeden öğrenmiştim ben. Okula bir gittim çocuklar çizgi çekiyor deftere hahaha bunların hepsi salak daha çizgi çekmeyi bilmiyorlar deyip böğürerek ağlıyordum eve gidince :) :) Halbuki ne onlar salak ne ben çok akıllıydım. Sonra anladım tabii öyle olmadığını ama çok zorlanmıştım ilk yıl. :)
SilEvde daha rahatlar tabi okul disiplin demek, her şeyin saatli olması demek işlerine gelmiyor :)
YanıtlaSilTabii bir de bu yönü var işin. Özellikle belirtmiş dertli dostumuz sabah kalkmakta zorlandıklarını. İşlerine gelmiyor haklısınız. Teşekkürler yorumunuz için. :)
SilSelamlar sizi takipteyim sizde beni takip ederseniz çok sevinirm :) bu arada blogumda bir mim paylaştımda cevap verirseniz çok sevinirim.
YanıtlaSilSanırım otomatik mesaj attınız. Ya da hatırlamadınız beni. Zira geçen gün ben gelip zaten sizi takibe almış ve mim etkinliğinize yorum yapmıştım. Yarın mimi cevaplayacağım. :)
SilVay arkadaş herkes çok güzel yorumlar da bulunmuş ben de arkdaşlara katılıyorum :) Bence de arkadaş okul veya öğretmenlerden kaynaklan bir sıkıntı olabilir iyice araştırmamlılar sıkıntı nereden kaynaklanıyor gerçi siz çok güzel ve kapsamlı çözümler sunmuşsunuz emeğinize sağlık
YanıtlaSilKonu çocuklar ve okul olunca herkes kendisinden ve çocuklarından örneklerle açıkladı. Gayet güzel yorumlar çıktı ortaya :) Bence de okul ortamından kaynaklanıyor bu sorun. Umarım çözebilirler meseleyi. Yorumunuzla destek olduğunuz için teşekkürler. :)
SilBence de okula gitmek istemiyor olmak, derslerini sevmiyor ya da eğitim almak istemiyorlar manasına gelmez. Derman için doğru yere gelmişsiniz zaten.
YanıtlaSilEvet aynen öyle çünkü dersleri gayet iyiymiş çocukların. Muhtemelen okulu sıkıcı bulduklarından böyle davranıyorlar diye düşündüm. Teşekkürler yorumunuz için Erhan Bey.:)
SilHer çocuk için farklılık gösteriyor okul kavramı . Ancak iki kardeşinde derslerinin iyi olması ama okula gitmek istememeleri bence okul yada herhangi bir arkadaş ile ilgili bir durum olabilir. Eğer okulu gerçekten sevmiyor iseler derslerinde de başarılı olamazlardı diye düşünüyorum. Muhtemelen onlara rahatsızlık veren bir şey var okullarında . Tabi ki bu sadece benim fikrim.
YanıtlaSilBiz de öyle düşündük Seyhan'cım. Okul ortamını sevmiyor olabilirler. Daha eğlenceli etkinlikler olsa, ders dışında da kendilerini ifade edebilecekleri aktivitelere katılsalar daha iyi olur sanki. Ya da en kötü ihtimalle başka bir okula göndermeyi deneyebilir aile. Gerçekten zor işler. Aileler çok yoruluyor bunları düşündükçe. Teşekkür ederim yorumun için.
SilÇocuğum yok ama sıkıntılı bir durum.Yazınızı itina ile okudum. :)Bu arada, meslek olarak Kişisel Gelişimci yada Psikolog musunuz?
YanıtlaSilHayır değilim yalnızca bir garip Havva kızıyım diyeyim. :) :) Sunduğum tavsiyeler elbette uzman görüşü değil. Ve yer yer zaten dertli dostlarımızı işin uzmanına yönlediriyoruz burada. Benim tavsiyelerim genel olarak kabul gören ve o anda mantığıma doğru gelen tavsiyeler. Bir de insanları iyi tanırım belki onun etkisidir. Teşekkürler yorumunuzla destek olduğunuz için. :)
SilCevabınız için bende teşekkür ederim :)
SilSon kısımda empati yapın demişsiniz ya, püf noktası orada. Tatili kim sevmez ki. Herkes bir an önce başlasın ve hiç bitmesin ister. Bu normal, tepkilerde de çok sıkıntı olduğunu düşünmüyorum, belki biz de benzer şeyler yaptık. Önemli olan okul başladıktan sonra sorumluluklarını yerine getirmesi, sevme işi sonra kendiliğinden gelişecektir. Bir bakmışsın matematikçiyi sevmiş okuldan zevk alıyor bir bakmışsın bir sıra arkadaşını sevmiş okulu da seviyor. Sorumluluk sahibiyse gerisi gelir.
YanıtlaSilTabii dediğiniz gibi okulda ufacık bir şeyi severse çocuklar, okula da keyifle gidebilirler. Ve gerçekten hepimiz bu problemleri yaşamışızdır okulda. Yani aslında çok doğal tepkiler çocukların içinde bulunduğu durum. Umarım dertli dostumuz bu konuyu kısa zamanda aşabilir. Çok teşekkürler fikirlerinizi bizimle paylaştığınız için. Sevgiler.
SilÇoğu öğrencinin yaşadığı bir durum maalesef. Sorunun kaynağını belirlemek isabetli olacaktır.
YanıtlaSilBir eğitimci gözüyle görüşlerinizi paylaştığınız için teşekkürler İbrahim Bey. :)
SilÖğretmen veya arkadaşlar sorunun kaynağı olabilir. Konuşmakta yarar var. Dilerim sorun kısa sürede çözülür.
YanıtlaSil